Tweet
จากตอนที่ 1 เวลาก็ร่วงโรยมาเกือบๆ 2 เดือน cpu ที่หักไป 3 ขาก็ทำเอาใจหายอีกแล้ว
http://forums.overclockzone.com/foru...d.php?t=282896
เรื่องมันมีอยู่ว่า ซีพียูพิการ X2 3800+ Socket 940-3 ของผมมันเปิดแล้วค้างที่หน้า POST ไม่มีเสียงตี๊ด 1 ทีอ่ะ ตอนแรกก็ถอดแรมออกมาถูไถ เป่าปลุกเสกซะ แล้วภาวนาว่าจงติดๆๆๆ มันก็เหมือนเดิม เปิดกี่ทีๆก็ค้างอยู่อย่างนั้น ถอดถ่านออกมาก็แล้ว เปลี่ยนแรมก็แล้ว พอมานั่งคิดๆดูก็เริ่มขวัญเสีย เพราะซีพียูมันจะเจ๊งเร็วขนาดนี้เขียวหรือ แค่เรา oc มันจาก @2.0 ไป @2.5 ใช้มาก็แค่ 2 ปีเอง มันคงไม่น่าละมั้ง (ปลอบใจตัวเองสุดๆ) ก็ไม่รู้จำทำอย่างไร เริ่มเครียดหล่ะ เอาไงดีเก็บเข้ากล่องเลยดีไหม ยืนไว้อาลัยซัก 2-3 นาที คงคิดออกเองแหล่ะ
จากนั้นก็เตรียมตัวจะเก็บใส่กล่องหล่ะ มันงัดออกมาไม่ง่ายเลย เพราะตอนที่ยัดลงไปนั้นมันลงล๊อกของมันก็จริง แต่ว่าต้องกดมันลงไปให้ขามันบังคับลงล๊อก พองัดออกมาได้ก็ได้รู้ความจริงว่าไอ้ที่ยัดลงไปได้ บางขามันงอซะก่อนนั่นเอง ด้วยความใส่ใจนิดหน่อย ไหนๆก็ต้องเก็บเข้ากล่องอยู่แล้ว ก็แต่งขาดัดให้มันเข้ารูปหน่อยแล้วกัน ดัดไปดัดมา ติดลม ซะงั้น พอมันเข้ารูปแล้วเสือกหากล่องไม่เจออีก เริ่มหงุดหงิด ซีพียูแม่มก็เสีย เป็นโรคอัลไซเมอร์อีก คิดไม่ออก หาไม่เจอ (ก็มันอยู่ข้างๆไง ไอ้ 4 ตา) ก็เลยตัดสินใจยัดลงไปอีกรอบ เผื่อฟลุ๊ค ปรากฏว่า...
มันติดแล้วครับ สุดยอด ดีใจพระเจ้าช่วย กล้วยทอด ความง่วง ความเครียด ความบ้า หายไปในบัดดล ทุกสิ่งกลับมาเหมือนเดิม ปกติ ไร้กังวล อิอิ นี่เครื่องผมอ่ะ ค่อนข้างจะเทอะทะไปหน่อยอ่ะน่ะ...
จากเหตุการณ์ดังกล่าว ได้คติประจำใจอีกอย่างว่า "ยากง่ายไม่สำคัญ ขอแค่พยายามและลองดูแล้วจะประสบความสำเร็จ" แน่นอนมาก...
http://forums.overclockzone.com/foru...d.php?t=282896
เรื่องมันมีอยู่ว่า ซีพียูพิการ X2 3800+ Socket 940-3 ของผมมันเปิดแล้วค้างที่หน้า POST ไม่มีเสียงตี๊ด 1 ทีอ่ะ ตอนแรกก็ถอดแรมออกมาถูไถ เป่าปลุกเสกซะ แล้วภาวนาว่าจงติดๆๆๆ มันก็เหมือนเดิม เปิดกี่ทีๆก็ค้างอยู่อย่างนั้น ถอดถ่านออกมาก็แล้ว เปลี่ยนแรมก็แล้ว พอมานั่งคิดๆดูก็เริ่มขวัญเสีย เพราะซีพียูมันจะเจ๊งเร็วขนาดนี้เขียวหรือ แค่เรา oc มันจาก @2.0 ไป @2.5 ใช้มาก็แค่ 2 ปีเอง มันคงไม่น่าละมั้ง (ปลอบใจตัวเองสุดๆ) ก็ไม่รู้จำทำอย่างไร เริ่มเครียดหล่ะ เอาไงดีเก็บเข้ากล่องเลยดีไหม ยืนไว้อาลัยซัก 2-3 นาที คงคิดออกเองแหล่ะ
จากนั้นก็เตรียมตัวจะเก็บใส่กล่องหล่ะ มันงัดออกมาไม่ง่ายเลย เพราะตอนที่ยัดลงไปนั้นมันลงล๊อกของมันก็จริง แต่ว่าต้องกดมันลงไปให้ขามันบังคับลงล๊อก พองัดออกมาได้ก็ได้รู้ความจริงว่าไอ้ที่ยัดลงไปได้ บางขามันงอซะก่อนนั่นเอง ด้วยความใส่ใจนิดหน่อย ไหนๆก็ต้องเก็บเข้ากล่องอยู่แล้ว ก็แต่งขาดัดให้มันเข้ารูปหน่อยแล้วกัน ดัดไปดัดมา ติดลม ซะงั้น พอมันเข้ารูปแล้วเสือกหากล่องไม่เจออีก เริ่มหงุดหงิด ซีพียูแม่มก็เสีย เป็นโรคอัลไซเมอร์อีก คิดไม่ออก หาไม่เจอ (ก็มันอยู่ข้างๆไง ไอ้ 4 ตา) ก็เลยตัดสินใจยัดลงไปอีกรอบ เผื่อฟลุ๊ค ปรากฏว่า...
มันติดแล้วครับ สุดยอด ดีใจพระเจ้าช่วย กล้วยทอด ความง่วง ความเครียด ความบ้า หายไปในบัดดล ทุกสิ่งกลับมาเหมือนเดิม ปกติ ไร้กังวล อิอิ นี่เครื่องผมอ่ะ ค่อนข้างจะเทอะทะไปหน่อยอ่ะน่ะ...
จากเหตุการณ์ดังกล่าว ได้คติประจำใจอีกอย่างว่า "ยากง่ายไม่สำคัญ ขอแค่พยายามและลองดูแล้วจะประสบความสำเร็จ" แน่นอนมาก...
Comment